از مسافرت با تورهای مسافرتی متنفرم.
وقتی آدم با تور میره سفر،‌دیگه سفر واسه جاده نیست، واسه راه نیست. واسه مقصده. یه مقصد مشخص،‌ یک راه مشخص،‌ ساعت مشخص،‌ رستوران مشخص، هتل مشخص و گاهی حتی غذای مشخص.
میشه تعطیلات،‌ دیگه سفر نیست.
وقتی با تور سفر می‌کنی نمیتونی هر وقت دلت خواست وایستی و راه بری و جا عوض کنی و به جای شرق از غرب سر دربیاری و اصلا کلا همه چی از دستت خودت خارجه. سفر میشه مقصد و من از این متنفرم. از مقصد داشتن متنفرم. با همین غلظتی که گفتم.
دولت چین اجازه ورود مسافر تنها رو به تبت نمیده. تنها راه ورود بهش ( از نپال) تورهای مسافرتی‌اند. از داخل خود چین هم اجازه نداری تنها وارد تبت بشی. (برای ورود به چین یه ویزا لازمه و برای ورود به تبت یکی دیگه و این ویزای دوم رو به افراد نمیدن). هی سعی می‌کنم به خودم بگم خب یادت باشه تنها راهت واسه رسیدن به تبت بوده اما باز هم چیزی از احساس تو قفس بودنم کم نمی‌کنه.