پایین- دو

دارم بررسی می‌کنم از راه‌های سفر بین سنتا باربارا و دیویس کدوم مناسب‌تره.
اگه خودم برونم برم، شش هفت ساعتی تو راه خواهم بود و من راننده شب نیستم. حداقل با این وضعی که الان چشمام داره نیستم. در بهترین حالت عصر حرکت کنم و آخر شب برسم و به همین شکل هم برگردم.
پرواز مستقیمش خیلی گرونه. اگه از الان برای یک ماه دیگه رزو کنم می‌شه نزدیک پونصد دلار. پرواز‌های غیر مستقیم هم خیلی طولانی‌اند و توقف دارن. از سنتا باربارا منو می‌برند سیاتل و از سیاتل می‌برن دیویس. یا میرن لوس آنجلس و بعد می‌رن بالا. قطار هم داره.
قطار راحتی هم هست که اینترنت هم داره. اما مسیرش دوازده ساعته. رفتش از اینجا هر روز ساعت دوازده ظهره و دوازده شب می‌رسه و برگشتش هم شش صبح‌ هست که شش عصر می‌رسه. یعنی یک روز کامل می‌ره این‌تو. بعد من بخوام چهار روز بمونم دیویس، دو روزش باید تو قطار باشم.
اتوبوس هم داره. اونم دوازده ساعته. ساعت حرکت شب هم داره، اما اگه دوازده شب راه بیافته، دوازده ظهر فردا می‌رسه. تو قطار باز می‌شه کتاب خوند و راحت خوابید. تو اتوبوس این سخت‌تره. خیلی مسیر لعنتی‌ایه.
آخرش هم من می‌مونم و این دلمه ور دل خودم که رانندگی کنم.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.