بی‌خود نیست که من دلم نمی‌آید این وبلاگ را ببندم

از همه کسانی که لطف کردند و راه‌کار ارائه دادند برای برگرداندن عکس‌ها ممنونم*. هرچه باشد من هنوز «آ» عکاس آماتور هم نیستم. اینقدر باید از این بلاها سرم بیاید و این جا ناله کنم و کسی به دادم برسد که یاد بگیرم.
با تشکر مخصوص از علی*
پی‌نوشت: عکس دست‌های «شادی» است در روز گردهمایی جهانی برای همبستگی با جنبش سبز مردم ایران. بیست و پنجم جولای، سن فرانسیسکو