بایگانی دسته: بلوط

فکر می‌کنم یک سال پیش بود. آمده بود سفر اینجا پیش من یکی دو روز. رفته بودیم به جاده یک. جزیاتش مهم نیست. نشستیم توی حیاط یک رستوران کوچک مکزیکی در یک جایی وسط جنگل. چرا آنجا رستوران مکزیکی بود … ادامه‌ی خواندن→

شایدم باید چهار سال بگذره، که یه شبی مثل دیشب تو راننده باشی و جاده خلوت باشه. روانی!

یه چیزی درست نیست. من سر جام نیستم.

دیروز رفتم یک کنفرانس مالی که مورچه آنجا صحبت می‌کرد. مورچه خواهرم است. هی قد کشیده و حالا با آدم‌های سی ان ان و این جاهای خفن کنفرانس می‌دهد و من هنوز بهش می‌گویم مورچه. حرف این بود که باید … ادامه‌ی خواندن→

وسط این بی‌پولی و بی خانمانی، دادم چهارصد دلار بلیط خریدم که امسال برم (یعنی اگه تا ۱۹۹ روز دیگه زنده باشم)‌ این برنامه مرد سوزان رو.

کار کردن از خونه ممکن خیلی مزیت‌ها داشته باشه، اما مهم‌ترینش و بهترینش و شیرین‌ترینش، شنیدن صدای خر و پف‌های بلند و طولانی این پشمینه قهوه‌ای هست که میاد کنار آدم رو مبل ولو می‌شه و از صدای خر و … ادامه‌ی خواندن→

صبح‌ها معمولا از شش بیدارم. سعی می‌کنم خودم را بخوابانم، اما نمی‌شود. تنبل که باشم تا هفت، هفت و نیم وول می‌خورم توی تخت. کارهای عبث همیشگی را تکرار می‌کنم، فیس‌بوک، اینستاگرام، ایمیل، هافینتگتون پست تا حالم بد شود از … ادامه‌ی خواندن→

به حمیرا ایمیل زدم که آخر ماه مارچ از این خانه می‌روم.

یعنی بعضی‌ها هنوز جوری می‌بوسند که آدم تو سن ۳۴ سالگی، هنوز یادش که میاد، نه تنها نمی‌تونه نیشش رو ببنده که از خجالت یه نمه عرق هم می‌شینه رو پیشونیش. نشخوار حال نرم خوشش جای خود!

آن سال گذشت و من خیلی با دیوار تمرین کردم. سال‌های بعد هم دیگر درگیر کنکور و دانشگاه شدم. اما همیشه یک جایی در رزومه‌ ذهنی‌ام یادم بود که من یک دورانی در باشگاه والیبال بازی می‌کردم. در ایران یکی … ادامه‌ی خواندن→