بایگانی دسته: بلوط

چند تا قصه دیگه هم مونده که دیگه تصمیم گرفتم ننویسمشون. می‌خوام بیام بیرون از فضای برنینگ من. دوستم دیروز گفت خب الان تو هم خودتو «برنر» می‌دونی و دیگه می‌خواهی هر سال بری؟ گفتم نه واقعا. من اصلا دلم … ادامه‌ی خواندن→

فکر می‌کنم هنوز دو ساعتی به طلوع مانده بود. من دیگر نا نداشتم روی پاهایم بیاستم چه برسد به رقصیدن. به دوستانم گفتم قربان شما من رفتم که بخوابم. یک کمی غر زدند که نصفه کاره نرو . سردم هم … ادامه‌ی خواندن→

گِلِن مال ایالت مین بود. ایالتی در شمال شرقی آمریکا. گلن کیسابیان. گفت سه جد قبلم از ارمنستان به آمریکا آمده اند. فامیلی ام یعنی قصاب. گفتم می‌دانم فامیلی‌ات یعنی چه. گلن همان روز برای اولین بار DMT را تجربه … ادامه‌ی خواندن→

در پلایا همه یک اسم دارند. یک اسم دیگر غیر از اسمشان در دنیای بیرون بیابان. من اسم پلایایی نداشتم. کمپ رو به روی ما کمپ بزرگی بود به اسم باغهای تابستانی. یک سالن/ بار خیلی بزرگ و مجللی هم … ادامه‌ی خواندن→

چند هفته قبل در فیس بوک پیغام داده بود که شما هم داری میایی بیابون! گفتم آره. آدرس کمپ‌هامون رو به هم دادیم و قرار شد اونجا هم رو ببینیم. همزبانی بود که هلند زندگی می‌کرد. روزهای آخر درگیری زیاد … ادامه‌ی خواندن→

-اسمت چیه؟ -لوا. تو چی؟ -جان. -خوبی؟ خوش می‌گذره بهت؟ -آره. اینجا خیلی خوبه. من دفعه اولمه. کجایی هستی؟ -ایرانی. سن فرانسیسکو زندگی می‌کنم. -من نیویورک زندگی می‌کنم. اما ترکم. مال ترکیه. -مرحبا جانیم. نسل سنیز؟ -اوه. ووو.. بنده ایم. … ادامه‌ی خواندن→

آدم‌ها معمولا تا بعد از طلوع آفتاب دارن هنوز می‌رقصن و بیابون‌گردی می‌کنن. همسایه ما (که اسم کمپشون بود جویزم Joyism) صبح‌ها به این زامبی‌های شب‌گرد، قهوه و بیکن می‌داد. از ساعت هفت تا ده معمولا. صبح‌ها که بر می‌گشتم، … ادامه‌ی خواندن→

سه شنبه ظهر رسیدیم. سه چرخه‌ام را (داستانش جداست) سر هم کردند هم کمپی‌هایم و من بالای سرشان ایستادم و غر زدم که زود باشید و تند باشید. بعد گفتم خب حالا برویم بگردیم. برویم بگردیم برویم بگردیم. آنها هم … ادامه‌ی خواندن→