بایگانی نویسنده: لوا زند

می‌گوید که من می‌دانم درد تو چیست. یک مدت است با خودت لج کردی و جایی نمی‌روی. یعنی سفر نمی‌روی و این دارد تو را دیوانه می‌کند. می گویم لج یعنی چه مرد حسابی. موقعیتش را داشتم و نرفتم؟ یعنی … ادامه‌ی خواندن→

من درخت و جنگل را دوست دارم. کوه را هم همینطور. رودخانه و دشت را هم. اما آخر آخرش من آفتاب پرستم. هیچ چیز به اندازه اقیانوس و آفتاب حال مرا خوش نمی‌کند. بقیه حال مرا خوب می‌کنند. یعنی طبیعت … ادامه‌ی خواندن→

من یک عذرخواهی در اینجا به حمیرا بدهکارم. یادتان هست گفته بودم که وقتی فهمیده پشتم درد می‌کند گفته بود که شاید مشکل مالی و عاطفی داشته باشم و من در اینجا با صدای بلند او را مسخره کرده بودم؟ … ادامه‌ی خواندن→

می‌خوام کاری رو بکنم که تقریبا هر کی منو می‌شناسه می‌گه نباید بکنم و خودمم فکر می‌کنم نباید بکنم و تک تک سلول‌های عقلم می‌گه که نباید بکنم و خب طبیعه که انجامش می‌دم.

نمی‌دانم گفته بودم یا نه که من معتاد رادیو ام. این طور بگویم که من صبح‌ها که موبایل را از زیر بالشتم در میاورم، اول رادیو‌اش- رادیوی ملی عمومی – را به کار می‌اندازم و بعد می‌روم اینستگرام و بعد … ادامه‌ی خواندن→

در بیست و سه روز گذشته جمعا چهار بار از خانه -به مقصدی غیر از پارک سگ‌ها و فروشگاه مواد غذایی- بیرون رفته‌ام. تولد مریم، دیدن مادرم در روز مادر، خرید سوپ برای سحر که مریض بود و جلسه دفاع … ادامه‌ی خواندن→

دلم می‌خواد یه دوربین باشه که از صورتش از اون زاویه که من می‌بینمش وقتی داره اشکامو می‌لیسه عکس بندازه. اینقدر خره، اینقدر خره که من چاره‌ای غیر از خندیدن ندارم. دیوانه حتی نمی‌ذاره به افسردگی‌مون مشغول باشیم. #Lorkazand