کار از خونه خیلی مزیت‌ داره. مهم‌ترینش هم -برای من- کنار لورکا بودنه. اما بدیش اینه که ساعت ندارم و یه وقتی می‌بینم که در روز نزدیک به شونزده ساعت کار کردم در سرعتی که نه لزومی داره و نه براش حقوقی می‌گیرم. درسته که وسطش اینور و اونور هم میرم و بچه رو می‌برم که بچره. (در واقع تنها دلیلی که از خونه خارج می‌شم)، اما در نهایت خیلی بیشتر از هشت ساعتی که آدم تو اداره کار می‌کنه کار می‌کنم و خستگی‌اش خیلی می‌مونه به تن.