زیبایی مطلق نیست. این را همه می‌دانیم. اما معیارهای مطلقی برای تشخیص شعور آدم‌ها وجود دارد.
شما ممکن است بچه‌ای را زیبا ندانی/ نبینی. اما اگر بروی به پدر یا مادر بچه بگویی بچه‌ شما آنقدر زشت است که نمی‌شود دوستش داشت، شما بی‌شعوری.
این مطلق است. بی‌شعوری شما مطلق است. این بیشعوری شما پشت هیچ مدال طلای المپیاد فلان و بهمان پنهان نخواهد شد.

*نمی‌دانم گاهی بهتر است آدم‌ها دهانشان را باز نکنند که اینطور زخم نزنند یا بهتر است باز کنند تا آدم به این حجم بلاهت پی‌ببرد. امروز یک نفر دیگر هم تمام شد.

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.