فلسفه حجاب یک فلسفه سرکوب‌گرانه است. در ذاتش سرکوب‌ گرایانه است. به زن می‌گه تو خودتو بپوشون که مرد به گناه نیافته! این قدرت رو داره که زن رو خفه کنه. هیج جوری نمی‌شه اینو قشنگش کرد. شما بیا اسم فرهنگ بذار روش، اسم سنت بذار روش،‌ اسم انتخاب بذار روش. مثل اینه که من انتخاب کنم کنار خیابون آشغال بریزم یا تو مستی رانندگی کنم، دروغ بگم یا غیبت کنم یا هر چیزی که تو فرهنگ ما به نادرستی جا افتاده. اینا بدی اون عمل رو توجیه نمی‌کنه. واسه همین دم میشل اوباما گرم که روسری نذاشت سرش. (امیدوارم حالا برنگرده معذرت خواهی نکنه یا سعی نکنن جریان رو ماست مالی کنن.) کاشکی این یه درسی بشه واسه کسایی مثل خانم کاترین اشتون که می‌رن ایران روسری سرشون می‌کنن به اسم احترام به فرهنگ! کدوم فرهنگ؟ فرهنگی که لباس تو رو فوتوشاپ می‌کنه؟ فرهنگی که اگه یکی از عالی‌رتبه‌ترین مقامات یک قاره بشی بازم به تو به چشم جنس دومی نگاه می‌کنه که می‌تونه بهت دیکته کنه که چی بپوشی و چطور بپوشی؟

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.