امروز فهمیدم که دردم با این شهر چیست. من در این شهر آدم شماره یک ندارم. آدم شماره دو- آن‌هم آدم شماره دو خیلی خوب۰ زیاد دارم. اما آدم شماره یک ندارم.
آدم شماره دو همان است که اگر آدم شماره یک در دسترس باشد، آدم بهش زنگ نمی‌زند که بیا قهوه بخوریم، شراب بزنیم، بخوابیم، برویم جاده. آدم شماره دو همان است که آدم مثلا ساعت هفت عصر بهش تکست می‌دهد که امشب چه‌کاره‌ای. آدم شماره یک اگر باشد، همانجا پیش آدم است.