بایگانی سالانه: 2012

دختره گفت خب مگه مریضی؟ منم نگاش کردم.  

هیچ چیزی، هیچ چیزی، هیچ‌ چیزی به خوبی اون لحظه که آدم نقشه سفر می‌کشه و بلیطشو می‌خره لذت بخش نیست. هیچی. ده روز میرم کالیفرنیا دیدار دوست و آشنا و خانواده، بعد یه دو هفته میرم شمال ایتالیا،‌ جنوب … ادامه‌ی خواندن→

می‌خوام بزرگ شدم نجار بشم.

اینو هم بگم که واقعا واقعا من هی سعی می‌کنم کلی‌گویی نکنم که ایرانی‌ها فلان، مردهای ایرانی فلان، زن‌های ایرانی فلان. آدم خوب و بد همه جا هست. بعد من هم کلی مرد ایرانی خوب و زن ایرانی خوب تو … ادامه‌ی خواندن→

از دست صابخونه دارم فرار می‌کنم. تو این ده ساله تو این ممکلت همچین مشکلی نداشتم. فهمیدم یارو وقتی نبودم اومده تو اتاقم و یادداشتی چیزی هم نداشته. منم در خواست تعمیر چیزی نداده بودم. تازه اینو هم وقتی از … ادامه‌ی خواندن→

این شهر، شهر تکراره. شهر نه تا پنج، شهر سه تا هفت مشروب نصف قیمت، شهر باشگاه بعد از کار، شب شب‌های مشخص جمعه، شب بارهای مشخص شنبه. شهر آدم‌های لیوان استارباکس به دست،‌ شهر آدم‌های کیسه‌های کاغذی غذا، شهر … ادامه‌ی خواندن→

این شهر جای کارمند‌هاست. و روسای کارمند‌ها و روسای روسای کارمند‌ها و ریس‌های بزرگ‌تر و دست آخر هم برادر بزرگتر. حتی خود برادر بزرگ‌تر هم زیر سایه بزرگ‌ترهاست. وقتی آدم کارمنده، حتی وقتیه رئیسه،‌ همیشه حواسش هست که بالاسرش یه … ادامه‌ی خواندن→

عشق سیاه و سفیده. خاکستری نداره. تو یا عاشق یکی هستی یا نیستی. خاکستری نداره