بایگانی سالانه: 2012

هر دفعه که پس می‌زنتم،‌ همون به زبان اجنبی رجتکمون می‌کنه یه مدل- به خودم یه طویله فحش گاف دار می‌دم که دیگه هیچ حرکتی – همون موو فرنگی‌ها- نکنم. ببینم اصلا یادش می‌آد وجود منو یا نه. هر دفعه … ادامه‌ی خواندن→

تو ماشین نشستم نوبتم بشه برم تراپیستم رو ببینم. می‌خوام بهش بگم دیگه نمیام پیشت. اصلا شاید این تراپیست اومدن خودش باعث بشه که بدونم هر هفته باید برم واسه این دردم با یکی حرف بزنم. پس درده هست. پس … ادامه‌ی خواندن→

سگم رو می خوام. سگ خودمو. که باش برم راه برم. توپ بندازم بره بیاره برام. بدو ام دنبالش. بزرگش کنم. بشورمش. بهش فارسی یاد بدم. منو بشناسه وقتی میام خونه بپره پیشم. باهاش حرف بزنم. سگ خودمو می‌خوام.

اون موقع‌ها که تو اون موسسه پناهندگان کار می‌کردم، قبل از اینکه خودم شروع به درس دادن این کلاس بکنم، دستیار یه همکاری بودم که در واقع رئیسم هم بود. بعد یه روز کلاس، شاگردا- که دنبال کار می‌گشتن، باید … ادامه‌ی خواندن→

چرا اینهمه قضاوت می‌کنید؟ آدمم. سوپر هیرو که نیستم. به من چه که یه تصویری از ذهنتون ساختید که با من ضعیف تنهای روانی یکی نیست. به من چه . برید بذارید زندگیمو بکنم. اگه بمیرم هم می‌شینید می‌گید استانداردهاشو … ادامه‌ی خواندن→

عصر جمعه میشه،‌ یکی تکست می‌ده بریم بار فلان؟ بریم دوش بگیر، آرایش کن،‌ لباس انتخاب کن،‌ بپوش، سیگار، رژ لب، گواهینمامه،‌ کارت بانک،‌ آینه، آدامس بچپون تو کیف چیتان فیتان کوچولو،‌ کفش پاشنه بلند بپوش، برو بشن دم بار. … ادامه‌ی خواندن→

اولین کنفرانس جدی دانشکده از وقتی من اومدم اینجا امروز شروع می‌شه. نه برای هیچ کاری دواطلب شدم‌، نه قبول کردم راجع به کارم حرف بزنم، نه حتی به یکی از پنل ها و شام و ناهارها و مهمونی هاشون … ادامه‌ی خواندن→

تو چشام، زیر پلک راستم، یه تاول خونی گنده زده. ترسناکه از درد مردم.

داریم در دانشگاه یک کنفرانسی برگزار می‌کنیم (‌این دارم از اونجا میاد که من به مرحله عظیم شهادت رسیدم سر کارهای این و برای خودم این حق رو قائل هستم که ابراز مالکیت کنم در خصوصش) در خصوص تاریخ قانون … ادامه‌ی خواندن→

فلورانس نایتینگلت هم نشدیم بیایم از این پارچه خیس ها بذاریم رو پیشونی تب دار، بعد چشات رو وا کنی من با لباس سفید نشسته باشم قاشق قاشق سوپ بذارم دهنت. چه قشنگ که. تو تب کن من هذیون می‌گم.