بایگانی ماهیانه: جولای 2009

کلماتت را به من قرض بده که برایت یک شعر عاشقانه بنویسم کلمات ساده من برای شرح وسعت دیوانگی دست‌هایت کوتاه است

ممکنه شافل آیپادتون یه جایی که نباید شما رو ببره و اون وقت دیگه هیچی جلوی اشکاتونو نمی‌‌گیره، حتی موقعیت خطیر در یک گروه رسمی بودن.

اسمش ترس باشد یا استیصال فرقی ندارد. نمی‌توانم برگردم و خاطراتش آن چند روز توقف زمان را مرور کنم. خودم را فقط یادم میاد و آن لبخند تلخ لعنتی ام را در اخرین ترمینال و امان از این ترمینال‌های آخر.

من بودم و هوس یک جفت دست من ماندم و هوس یک زندگی دیوانگی

هی تو. ببین وقتش همین روزهاست اصلا همین امروز، همین لحظه که سیاهیم دستم قاصدک جوانه زده نمی‌گیری‌اش؟

راست است که در سفر باید شناخت،‌ اما نه تنها همسفر را که بازماندگان را هم.

نبودم. نیستم. تابستان عجیب و غریبی است. همه دیوانگی‌‌های نکرده این سال‌ها برای تابستان امسال نوبت گرفته‌اند. هزار تکه‌ام. جسمم را به گوشه و کنار دنیا می‌کشانم و دیگر حتی خبر از روحم که کجاست هم ندارم. یک روز در … ادامه‌ی خواندن→

زندگی که بشود آن را در یک وبلاگ نوشت، زندگی بی‌خود و حوصله سربری است و وبلاگی که نتوان در آن زندگی را نوشت وبلاگ مزخرفی. بشینیم با هم بخندیم به آن آدمی که همه زندگی‌اش را در وبلاگش می‌نوشت.

کلمه بازی زمان مستی را می‌خواهم که تو بگویی سفر و من بگویم تو.