من از اینکه دیگر نمی‌توانم بنویسم دلم می‌سوزد. اما فعلا کاریش نمی‌توانم بکنم. نوشتن در وقتی می‌آید که نباید بنویسم و نمی‌توانم بنویسم.
دروغ هم است اگر بگویم اینستاگرام و تویتر جای اینجا را نگرفته است. گرفته‌اند. اما من همچنان مقاومت می‌کنم در برابر نگاه داشتن اینجا. شاید یک روز برگردد که دلم بسوزد اگر اینجا را ببندم.
مثل همه کارهایی دیگری که این روزها می‌کنم برای اینکه بعدا دلم نسوزد.