خیلی بیشتر از قبل می‌خونم، به لطف بی‌اینترنتی و بی‌جا و مکانی. اما زمان که می‌گذره یادم می‌ره در موردشون بنویسم. اینا رو الان یادمه.
خاطرات هیلاری کلینتون از بچگی تا آخر دوران کاخ سفید. به زندگی‌نامه سیاستمدارا از زبون خودشون خیلی نمی‌شه اطمینان کرد، اما اگه قرار باشه سه سال دیگه بشه رئیس جمهور، باید دید که کتاب‌هایی که نوشته چیا بودن. دو تا کتاب دیگه ازش هم هست که در لیست خوندن قرار داره.
زندگی‌نامه یک کشیش آمریکایی که بی‌دین می‌شه. من روایت داستان رو دوست نداشتم و اینکه نگاهش به بی‌دینی هم مثل نگاهش به دین شده بود به عنوان یک چیز مقدس. اما از لجاظ آشنایی با زندگی مذهبی‌هایی که وسط آمریکا زندگی می‌کنند، جالبه. یه دنیای دیگه است که ماها تو غرب یا شرق آمریکا خیلی ازش خبر نداریم.
کتاب رو یکی از برندگان جایزه اقتصاد نوبل نوشته و در خصوص سیستم فکری آدم‌هاست که ما چه تصمیم‌هایی رو آنی می‌گیرم و بیشتر از ناخودآگاهمون میاد و چه تصمیم‌هایی رو بیشتر روش وقت می‌ذاریم.
در مورد انسان‌های برون‌گرا و درون‌گرا و تفاوت‌هاشون در تصمیم گیری و …
من هنوز نتونستم تصمیم بگیرم که از دیوید فاستروالاس و کاراش خوشم میاد یا نه. این کتاب مجموعه مقاله است و من یک سری از مقالاتش رو دوست داشتم، اما فقط بعضی‌هاشو.
از اون کتاب‌هایی هست که همه آمریکایی‌ها تو دبیرستان خوندن و یه جورایی تو فرهنگشون هست. در مورد زندگی در ده شصت آمریکا و رانندگی و مواد روان‌گردان و زندگی‌های اون دوره است. خیلی اشارات فرهنگی و زمانی زیاد داره و راسش باید با تمرکز خوند 🙂
Fear and Loathing in Las Vegas
مثل همون کتاب بالایی برمیگرده به کتاب‌هایی که «همه خوندن» و بازهم دهه‌های شصت و هفتاد آمریکا. من فیلمش رو قبلا دیده بودم، اما مثل همیشه کتابش بهتر بود. (با عرض ارادت خدمت آقامون جانی دپ)
زندگی‌نامه جی لنو (کمدین آمریکایی) از زبون خودش. کتاب راحت واسه وقت خواب خواستین برید سراغ زندگی‌نامه کمدین‌ها.
This is How: Surviving What You Think You Can’t
این آگوستین بروز از کمدی نویس‌های مورد علاقه من بود، اما مثل دیوید سداریس هی داره کارهاش تکراری می‌شه. من کتاب‌ها قبلی‌اش Dry و Running With Scissors رو خیلی دوست داشتم، اما این خیلی معمولی بود. اما همچنان هرچی کتاب ازش می‌بینم می‌خرم.
* حرف دیوید سداریس شد، این نوشته آخرش تو نیویورکر، خیلی غریب بود به نظرم برای ماها که فرهنگ مرگ و خانواده برامون خیلی خیلی متفاوته. حداقل متفاوت از این شرحی که تو این نوشته می‌ده در خصوص مرگ خواهرش.
Civilian Jihad: Nonviolent Struggle, Democratization, and Governance in the Middle East
در مورد جنبش‌های بی‌خشونت- به خصوص جنبش‌های زنان- در خاورمیانه
فکر کنم یه چیزای دیگه‌ای هم خوندم، که الان یادم نمیاد. یادم اومد می‌نویسم.