یادت باشی یک‌کارهایی فقط برای دلت است. نگرد دنبال توضیح و تفسیر. به عقل نصفه نیمه‌ات مرخصی بده. اینقدر دنبال توجیه برای همه‌چی نباش که رنگ فلان به مدل موهایم می‌آید و کتاب فلان را فلانی که آدم گنده‌ای است پیشنهاد کرده و این‌کار را می‌کنم که اینطور شود. یک لحظه توقف کن. نفس عمیق بکش. حالا سرت را بالا بگیر. بخند و بگو دلم خواست اینکار را کردم. هیچ توجیج دیگری هم لازم نداری. نه برای خودت نه برای هیچ کس دیگری. به هوس‌هایت هم احترام بگذار. خسته شدند بسکه بهشان نگاه نکردی.
*نامه‌هایی به خودم