همیشه اینطور نیست که فکر کنیم دوستان یا بستگانمون اگه مورد خشونت واقع شدند اول به ما خواهند گفت. معمولا در این مواقع حتی اگر دردل صرف هم باشد افراد ترجیح می‌دهند که با غریبه‌ها صحبت کنند. اولا که هرکسی که به خط بحران زنگ می‌زند قرار نیست به خانه امن بیاید. حتی اگر همه امکانات هم فراهم باشد و خانه اتاق و تخت خالی هم داشته باشد- که خیلی کم پیدا می‌شود- آمار نشان داده که به طور متوسط زنان هشت بار در معرض تعرض جمسی قرار می‌گیرند(‌اگر اصلا تعرضات و تجاوزات روحی را به حساب نیاوریم)‌تا چرخه خشونت را بکشنند و بتواند از زندگی با فرد آزار دهنده بیرون بیایند . (‌این آمار هشت بار برای امریکاست).
کسی به خانه امن زنگ می‌زند ممکن است فقط بخواهد حرف بزند. اما پیش از هر صبحتی باید یک سوال اساسی پرسید. حتی اگر کسی فقط زنگ بزند و بگوید یک سری اطلاعات می‌خواهد و خوب البته اگر کسی نصف شب زنگ بزند که اطلاعات بگیرد باید دانست که بیش از هرچیزی نیاز به حرف زدن با کسی خارج از محیط خانه را دارد تا کسب اطلاعات. آن سوال هم این است که آیا الان جایش امن است و تلفنی که با آن زنگ می‌زند امن است یا نه. وقتی خیالمان جمع شد که خط تلفن امن است و زن می‌تواند حرف بزند باید اجازه دهیم که حرفش را بزند.
باید اجازه داد که هرچه خودش می‌خواهد بگوید. حرفش را هم قطع نکرد. معمولا در این مواقع زن‌ّ