تاثیر یک اسم (۲)

اسم جزیی از شخصیت هر آدمی هست که توش هیچ نقشی هم نداشته. بهش هدیه یا تحمیل شده. شاید خیلی ها بسته به موقیعت زمانی یا مکانی اسمشون رو عوض کنن که این تاثیری تو تاثیرات اسم در زمان کودکی و نوجوانی نداره.
چقدر من همیشه بابت اسمم مدیون عمو جانم بودم. خیلی مزه داره وقتی تو کلاس تو تنها کسی باشی که به اسم کوچیک صدات بزنن و همه مدرسه به اسم بشناسنت. همیشه منتظر بودم یکی ازم بپرسه اسمم یعنی چی و من با افتخار بگم یعنی پرچم!!
از وقتی فهمیدم که یه روز بزرگ می شم و بچه دار , تصمیم گرفته بودم واسه بچه ام یه اسم ایرانی بذارم. ۱۶-۱۷ سالم بود که آتش بدون دود نادر ابراهیمی رو خوندم. به طور مطلق میخواستم اسم بچه ام رو بذارم ” آغشام گلن ” . بعدها که به خود بچه فکر کردم پشیمون شدم. حالا اینجا با یه وضعیت دیگه مواجه ام. تلفظ اسم . نمی دونم داشتن یه اسم ایرانی, که حتی اگه ساده و کوتاه با تلفظ روون باشه باز هم تو جامعه غیر مانوس خواهد بود , بهتره و مناسبتر یا یه اسم متعارف . ( حتی گفتن یه اسم خارجی هم یه جوریه)
شاید واسه خیلی از ماها فکر اینکه اسم بچمون بشه ” جان” یا ” ننسی” سخت باشه. ولی این واقعیتی هست که با ما مهاجرین دائم هست . اگه خیلی خوشبین هم بخواهیم باشیم و بگیم بچه های ما فارسی صحبت خواهند کرد , تماس اونها با جامعه غیر ایرانی بیشتر از ما میشه ( اگه اصلا تماسی با جامعه ایرانی بمونه)
اینجا از اون وقتای هست که باید تصمیمی گرفت که بچه فردا سرش رو بالا بگیره.
( ده سال دیگه که بچه دار شدم می نویسم که چه تصمیمی گرفتم. )