افاضات انتخاباتی – قسمت اول

یک خانم محترمی دیشب ایمیل زدند در مورد آن یک جمله ای که من در مورد هیلاری کلینتون این پایین نوشتم که شما فمینیست ها فقط در وبلاگ ها و حرف هایتان فمینیستید اما پای عمل که برسد نمی توانید ببینید یک زن به قدرت برسد و آن حسودی زنانه تان برمیگردد.
جدای اینکه من نفهمیدم حسودی من به خانم کلینتون اصلا چه معنی می تواند داشته باشد گفتم بد نیست نظرم را در مورد این جریان انتخابات جنسیت و رنگ زده هم بگویم.
انتخاب هیلاری- یا هر زن دیگری- فقط با توجه به جنسیتش همانقدر متعصبانه و تبعیض آمیز است که انتخاب نکردن کسی به خاطر جنسیتش. مثل اینکه شما شغلی را با توجه به جنسیتتان بگیرید نه با توجه به کارایی که خوب این هم مصداق تبعیض است. منتها آنوری. یعنی آن وقت همه زنها باید به هیلاری رای بدهند همه سیاه پوستها به اوباما و بین مردها هم باید دید کدام مرد تر است که به آن رای داد!
این اولین انتخابات ریاست جمهوری امریکاست که من می خواهم فعالانه در کمپین هایش شرکت کنم. موقع انتخابات چهارسال قبل من تقریبا تازه وارد بودم و یک سال زمان کافی نبود که ببینم قرار است چه شود یا مثل الان برایم اهمیت داشته باشد. این را می گویم چون الان برایم مهم است و از چندماه قبل به طور مرتب فکر و تحقیق می کنم که چه کسی را باید انتخاب کنم و برای دور دوم هم قصدم این است که به طور رسمی کمپینی را برای فعالیت انتخاب کنم.
برای کسی که اینجا زندگی می کند و القضا ایرانی هم است یک مقدار قضایا فرق می کند. البته که برای من مهم است که سیاست حداقل چهار سال آینده در قبال ایران چه خوهد بود این شاید برای همه ایرانی ها در همه جای دنیا نگرانی یکسانی باشد. حالا چه بعضی یک آدم جنگ طلب بخواهند چه بعضی ها نخواهند اما در هر حال این نگرانی مشترک است.
اما برای منی که اینجا زندگی می کنم و کمر خانواده ام زیر فشار بیمه درمانی کاملا خم شده و پول بنزین سر به آسمان می کشد و هزینه تحصیل روز به روز بالاتر و کیفیتش روز به روز کمتر می شود داستان جنبه های دیگری هم پیدا می کند.
من هم به عنوان یک انسان به قانون اعدام که در اینجا انجام می شود اعتراض دارم همانطور که به کشتن مردم در عراق اعتراض دارم. همانطور که به زندانی شدن فعالان زن و کارگران و هزاران بیگناه دیگر در ایران فکر می کنم باید نگران کم شدن آزادی های مدنی ام در اینجا هم به اسم امنیت ملی باشم. باید به این فکر کنم که نمی خواهم ایمیل ها و تلفن هایم به اسم حفظ امنیت ملی کنترل شود و بدانم که نمی خواهم اینجا هم قدرت به دست مذهببون بیافتد و بخواهم که آزادی بر اساس گرایشات جنسی توزیع نشود.
برای کسی که در داخل امریکا زندگی می کند انتخابات فقط ایران و سیاست در قبال ایران نیست. همه جنبه های زندگی مرا در بر میگیرد.برای همین هم است که کمپین ها و انتخابات و کاندیدها برای من مهم اند.
دفعه بعد می نویسم چرا هیلاری کلینتون نمی تواند انتظارات مرا بر آورده کند.