مثل یه فیل فکر نکن!

کتابی هست به اسم ” مثل یه فیل فکر نکن” یا حداقل این بهترین ترجمه ای هست که من با توجه به متن برایش پیدا کردم.نویسنده کتاب جورج لاکوف استاد زبان شناس دانشگاه برکلی هست که تو این کتاب و طی چند مقاله نسبتا کوتاه روشهای بیان در بحثهای سیاسی رو توضیح داده.
فیل سمبل جمهوری خواهانه که تو این کتاب محافظه کار خطابشون میکنه و نشون میده که چقدر اینها استاد سخن و جدل هستند. اینکه چطور با بازی با کلمات نظرات رای دهندگاه رو عوض میکنند و حرفهای اصلی رو اونقدر تو لفافه های قشنگ میپیچونند که خودشون هم باورشون میشه.
حرف کلی کتاب اینه که اگه میخواهید با اینها وارد بحث بشید سعی کنید قالب خودتون رو پیدا کنید. اگه بخواهید از قالبهای آماده شده اونها استفاده کنید تنها کاری که میکنید قوی تر کردن چهارچوبهای فکری اونهاست برای ملت.
×××
در هیچ شرایطی نمیشه همه رو راضی نگه داشت. هر عملی که انجام بدی و نهایت توانت رو برای انجامش بذاری دسته ای هستند که با توجه به چهارچوبهای فکری خودشون ساز مخالف خواهند زد. همیشه ساز زدن هم نیست. گاهی چماق بدست هم زیاد میشه و میل به خورد کردن شما هم.
از تیمهای فوتبالی که دفاع میکنند متنفرم. دفاع تو فوتبال اولین قدم برای شکسته. تو بحث هم همینه. باید چهارچوب رو شناخت و نقطه هدف رو. اگه بخواهید به خاطر پاسخ به هر فردی که سر راهتون قرار میگیره چهارچوب رو عوض کنید تا اون فرد رو هم بتونید داخل قاب قرار بدید نه هرگز به نقطه هدف میرسید و نه از قالبتون چیزی باقی میمونه.
تغییر پذیری و بهتر شدن البته که بد نیست, اما وقتی شما میدونید که تمام نگرش و جهان بینی و در نتیجه هدفتون با این ساز مخالف خوان وسط ( آقا نیما! جسارت نشه. منظور شما نیستید) فرق داره واقعا آیا لزومی داره که بیاستید و وقتی صرف پاسخ گویی بکنید؟
خودتون ربطش بدید به همه اون چیزهایی که دور و برتون میگذره.
پی نوشت: دوستان عزیز! قبل از اینکه دوباره چماق به دست بگیرید و چوب بیسوادی بزنید یک بار دیگه پاراگراف اول رو بخونید. بنده عرض کردم این ترجمه ای هست که من با توجه به متن کتاب و دیدگاه نویسنده گفتم. بله. بنده هم میدونم شاید در نظر اول ترجمه تحت الفظی اش بشه” در مورد یه فیل فکر نکن” اما اگه کتاب رو بخونید متوجه میشید که میگه مثل طرف مقابل فکر نکن.
در بی سوادی ما البته که شکی نیست.