و اما اینبار وبلاگ شهر برای من

وقتی طراح بلوط زیر اسم بلوط نوشت ” نوشته های روزانه لوا” گفتم تغییرش بده به ” نوشته های لوا در مورد جامعه اطراف” , ولی تعریفی که واسه خودم نوشتم اینه:” یادداشت های من در مورد جامعه , مهاجرت و زنان” .
چند روز پیش به دوستی گفتم که دغدعه اصلی من از نوشتن تو بلوط آوردن جامعه شناسی به درون ذهن هاست و دلم میخواد اینقدر بتونم اون رو ساده بیان کنم که خواننده من بدون اینکه با اسمها و تئوری های بزرگ درگیر بشه , بتونه علمی فکر کردن رو در مورد جامعه دور و برش یادبگیره. بفهمه که برای توجیه روابط و شرایط و تصمیم ها و عکس ا لعمل ها کافی یه ذره دقیق تر نگاه کرد. بدون اینکه اسمی از ” برین درین” شنیده باشه بتونه پدیده فرار مغزها رو توجیه کنه و یا اینکه بفهمه چرا یه آمریکایی خرید تمام کشور مکزیک رو راه حل مهاجرین غیر قانونی میدونه.
یه عمو داشتم ( و البته هنوز هم دارم و بقای عمرش رو هم آرزو دارم) که وقتی نوشته هام رو میخوند به من می گفت ” تو به مرض ساده نویسی دچاری”. من هر هفته دارم مقاله های چندین صد صفحه ای میخونم و باید حداقل چند صفحه ای در موردشون بنویسم و مجبورم که از لغات و اصطلاحات خاص رشته ام هم استفاده کنم. اما حتی خود من این لغتها رو اون طور یاد میگیرم که از قبل تو حافظه ام بوده. در واقع این فرایند یادگیری چیزی جز اضافه کردن چند تا شاخ و برگ جدید به درختی که از قبل وجود داشته نیست که اگه اینها هم سنگین باشن مطمئنا درخت تحملش رو نداره یا دیر قبولش میکنه.
من به مرض ساده نویسی دچارم. قبول. ولی دور و بر ما پر از کتابها, تئوری ها, اسم ها و متن های سنگین هست. هر کسی میتونه به سادگی به اونها دسترسی داشته باشه و لی نوشته هایی که با یه بار خوندن تو ذهن حک بشن زیاد نیستن. من هم ادعا ندارم که اینقدر خوب می نویسم ولی تلاشی هست که می خوام ببینم به کجا میرسه. اگه اسمش هم ساده انگاری, ساده نویسی یا هر چیز ساده دیگه ای هم بشه اشکال نداره. من انسان ساده ای هستم و خیلی هم از این اعتراف خجالت نمیکشم.
در مورد وقایع دور و برم هم فضولی کردم و میکنم. اما اگه واقعا حرفی نداشته باشم, چرا باید قاطی ماجرا بشم؟ که خواننده بگه ” این چه ربطی به اون داشت؟”
این ها رو نوشتم که حرفای دلم رو به خودم بزنم که از این وسوسه در مورد همه چی نوشتن و هر روز نوشتن و هر روز به روز هم نوشتن خلاص بشم. همین. اما خوشحال میشم اگه نظر قدیمی تر ها رو هم بدونم.