نتایج نظر خواهی

با تشکر از امت همیشه در صحنه وبلاگستان که اینبار هم با حضور میلیونی خود, مشت محکمی بر دهان همه تحریم کنندگان زدند و با رای های خودشان اعلام کردند که این امت همیشه ایستاده و حاضر در صحنه هست, نتایج آماری پست قبل به این صورت اعلام میگردد
لازم به تذکر است سوال اصلی این بود که آیا وجود عکس نویسنده کمک میکنه به برقراری ارتباط بهتر با نوشته ها یا نه. دوستان لطف کردند مسله رو از جنبه های فرهنگی و اجتماعی زندگی ما ایرانی ها-ی دور از جون عقده ای- هم بررسی کردند.
تعداد کل آرا جمع آوری شده مربوط: ۵۶ رای
مخالفین وجود عکس نویسنده در وبلاگ: ۲۱ رای یا ۳۷.۵%
موافقین وجود عکس نویسنده در وبلاگ: ۱۶ رای یا ۲۸.۵۷%
آرای ممتنع ( فرقی واسشون نداشت) : ۸ رای یا ۱۴.۲۸%
آرای ناواضح ( پاسخ روشن نبود) : ۱۱ رای یا ۱۹.۶۴%
خوب ظاهرا اکثریت ( نه اکثریت مطلق) عقیده دارن که بودن عکس کمکی به برقراری ارتباط بهتر با نوشته ها یا بلاگر نمیکنه. خودم هم تقریبا هم عقیده هستم. مسله ای که هست اینکه تو وجود همه ما حس فضولی – ببخشید همون کنجکاوی- وجود داره. بعد از مدتی که وبلاگی رو میخونیم, برامون جالب میشه که ببینیم آدمی که پشت این نوشته ها هست کیه. برای خود من دیدن عکس خیلی از بلاگر ها شوک بود. نمیدونم کسایی که عکس من رو دیدن چقدر تونستن بین اون آدم با بلوط ارتباط برقرار کنن اما میدونم که خیلی با اون چیزی که تو ذهنشون بود یکی نبود.
در هر حال برای خود من, این لگوی بالای صفحه همه چی هست. یعنی ترسهام, علاقه هام, عادتهام, نوع زندگی ام, عشقم و خلاصه خیلی خلاصه تو این عکسهای کوچیک این آدم نویسنده این وبلاگ جا شده. من ترکیبی ام از همه اون عکسها. قهوره و کیبرد و آسمانخراش و درخت و آتیش ترسهام و روزنامه و فعالیتها و مرد زندگی ام. شاید این بهترین تصویری بود که میشد از خودم ارائه بدم.
ممنونم از همه که نظر دادند برای پست قبل. اولی پست بلوط بود که بالای چهل تا نظر داشت و پنهون نمیکنم که از این خوشحالم.