هشتم نوامبر دو هزار و یازده

نه ناراحت شدم نه عصبانی.
یه لحظه چرا، دلم تند تند زد یه بغضکی هم کردم
اما واقعا چیزی نمونده ته اون دل
نه ناراحت شدم نه عصبانی
فقط عجیبه. خیلی خیلی عجیبه.
این اجنبی‌ها یه کلمه دارن واسه این موقعیت خیلی خیلی به درد می‌خوره. آکوارد. آکوارد همون عجیبه اما عجیبی که دلچسب نیست. یعنی عجیب جالب نیست. حالا این وضع هم آکوارده. خیلی آکوارده
یه مدت خونه ما – با من و منا- بزرگ شده بود.
خب بزرگ شده بود دیگه.
فقط آکوارده.