سفر نامه مصور

این جاده یکی از قشنگترین جاده های دنیاست. پارسال تو جنوبش رانندگی کردم و امسال تو شمالش. یه طرفش اقیانوس آرام هست و یه طرف دیگه جنگل یا صخره. شیب های واقعا تندی داره که وادارت میکنه وقتی کولر با درجه بالا هم روشنه عرقت رو قایمکی پاک کنی.

مندوسینو پر بود از خونه های کیکی شکل. واقعا خونه هاش شکلاتی بودن. مثل یه کارتون زنده بود.

و پر بود از شرابهای عالی و شکلات های خوشمزه.

و پر از علامتهایی که جالب بود. شهر کوچیکی که پر از مردم ضد جنگ و ضد بوش بود. یعنی شاید من تو کلان شهری مثل اینجا هم اینقدر علامت اعتراض ندیدم که تو اون روستای کوچیک دیدم.

و این هم که من تصمیم دارم تو کوچه خودمون هم اجراش کنم:

و مردی در کافه محلی که قهوه معرکه ای داشت (نکته قابل توجه: این عکس رو یکی از طرفداران استارباکس گرفته)

این هم نمای نزدیک:

این هم مردی که رنگ میفروخت:

و این استعمار لعنتی بین محبوب ترین بوته های دنیا ( من عاشق تمشکم)

شکار لحظه ها در راه برگشت:

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ