کلاس که تموم بشه
می‌رم خونه
یه کوفتی می‌خورم که بخوابم
می‌لرزه تنم. ناارومم
می‌رم نای کویل یا یه چی پی‌ام داری می‌خورم
می‌خوابم
تو راه هم این‌ کامپیوتر رو می‌ندازم تو اقیانوس
آدمای توی کامپیوتر همه غرق می‌شن
قبلش آر پی‌ چی ام رو از کیفم در میارم
آدم‌های کلاس رو هم می‌کشم
همه آدم‌های مدرسه رو
بعد می‌رم خونه می‌خوابم
شاید آروم شدم

این نوشته در بلوط ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.