شناخت و استفاده از سازمانهای خدمات اجتماعی

عدم شناخت درست ما از محیطی که در اون زندگی میکنیم باعث میشه که موقعیت های زیادی رو ندانسته از دست بدیم. این نا آگاهی میتونه دامنه خیلی بزرگی از نشناختن یه پارک تا سازمانها و برنامه های کلان داشته باشه که بی خبری ما از اونها گاهی به ضرر ما تموم میشه.
این عادت ما ایرانی ها هست که خودمون به شدت یه سر و گردن که چه عرض کنم چند سرو گردن بالاتر از بقیه گروهها- مخصوصا اگه اقلیتی تو یه کشور دیگه باشیم از بقیه گروههای اقلیت- میدونیم و خیلی کسرمون هست که از خدماتی که اونها ارائه میدن استفاده کنیم.
تو ایران هم فکر کنم وضع همین باشه. همیشه برنامه های دولتی و غیر دولتی هست که ما ازشون خبر نداریم و بدون پرس و جو و فقط میگیم اینها کاری نمیکنن. من مطمئنم حتی لیست ان جی او ها و کارکردهاشون رو نداریم که اگه یه وقت کاری داشتیم به سراغشون بریم. درسته که از خدا – در این جا سازمانها و برنامه ها- برکت هست اما از تو هم یه حرکتی باید باشه.
امیدوارم کسانی که تو ایران از این سازمانها یا برنامه ها اگاهی دارن هم این مطلب رو کامل کنن. اما این مطلب رو من بیشتر با توجه به محیطی که الان توش هستم مینویسم.
۱. سازمانهای دولتی دور و برمون رو بشناسیم و برنامه هاشون رو با دقت مطالعه کنیم.
تو هر شهر و ایالتی یه سری سازمان هست که خدمات اجتماعی ارائه میده. این سازمانها میتونن دولتی یا غیر دولتی باشن و خدماتشون رایگان باشه یا نباشه. این خیلی مهمه که بدونیم از اونها چه استفاده هایی میتونیم بکنیم. یه بودجه ای هست که داره مصرف میشه و چرا ما استفاده کننده نباشیم؟
خیلی راحت میشه به وب سایت این سازمانها رفت. در درجه اول میشه یه گوگل کرد و مثلا سازمانهای دولتی متعلق به شهر رو جستجو کرد. شما رو به صفحه اصلی راهنمای شهر میبره و میتونید اونجا لینک سازمانهای مختلف رو پیدا کنید. با رفتن به هر کدوم از اونها میتونید در مورد برنامه هاشون یه سری اطلاعات بگیرید. میتونید به بخش استخدامش برید و از اینکه زبون فارسی میدونید نهایت استفاده رو ببرید. این روزها سازمانهای مختلف برای دادن سرویس بهتر به افرادی که انگلیسی صحبت نمیکنن از هم سبقت میگیرن و مثلا تو کالیفرنیا فارسی زبان هم زیاد استخدام میشه. ( نمونه اش اینکه همین چند ماه پیش من یه کاری تو آلامادا پیدا کردم که همین کاری بود که اینجا میکردم و ماهی تقریبا شش هزار دلار حقوقش بود! من قصد رفتنی به آلامادا رو نداشتم اما برای کسی که میخواد دیگه چی از این بهتر)
مثلا این لینک شهر ( خراب شده) ماست. به سمت چپ که نگاه کنید لینکی از ایندکس سازمانهای دولتی مختلف میبینید. یا لینکی که تمام استخدام های دولتی رو که در حال حاضر انجام میشه رو داره.
به هر کدوم از این سازمانها که وارد بشید میبیندی که چقدر برنامه دارن و شما چطور میتونید از اونها استفاده کنید.
پس دست به کار بشید و همین الان در مورد شهر خودتون و سازمانها و برنامه های دولتی اش جستجو کنید.

۲. چقدر سازمانهای غیر دولتی و برنامه هاشون رو میشناسید؟
به این لیست نگاه کنید. هزاران سازمان غیر دولتی رو میبینید که فقط در زمینه آموزشی و فقط در شهر سانفرانسیسکو در حال کار هستن. هر کدومشون هم یه وبسایت دارن که شرح کارها و برنامه هاشون رو میده. چقدر این سازمانهای شهریتون رو میشناسید و چقدر ازشون استفاده کردید؟
شاید فقط چند درصدشون به درد شما بخوره. اما یه وقتهایی چیزهایی رو پیدا میکنید که حتی تصورش رو هم نداشتید.
نکته: جامع ترین چیزی که من در مورد شهرمون دیدم این وب سایت بود. کتابش هم هر سال در اختیار سازمانها قرار میگیره. بگردید ببینید برای شهر شما چی هست.
۳. چند مثال.
– کلاسهای انگلیسی رایگان ((ESL ( English as a second language)
از شایع ترین برنامه های خیلی از این سازمانهاست. هر سال بودجه دولتی به این سازمانها میرسه که باید اون رو صرف کلاسهای انگلیسی بکنن. اگه شما کسی رو میشناسید که زبانش در حد کالج ها نیست اما میخواد زبان رو از ابتدا شروع کنه میتونه از این خدمات رایگان استفاده کنه.
– آموزش در حین کار (On the job Training )
این اسم یه برنامه هست که وظیفه داره برای افرادی که انگلیسی اصلا نمیدونن یا خیلی ضعیف هستنند و یا سابقه و مهارت کاری ندارن اما علاقه مند هستن به نیروی کار جامعه بر گردن کار پیدا کنه. نحوه کار هم این هست که سه ماه اول کار حقوق این فرد نصف میشه. یعنی نصفش رو کارفرما میده و نصفش رو بودجه دولتی . یعنی شما اگه در چهارچوب این برنامه کار پیدا کنید و حقوقتون مثلا ساعنی ده دلار باشه فقط پیج دلارش رو صاحب کارتون میده و بقیه دولت تقبل میکنه. خوب با این وضع این یه صرفه جویی خوب هست واسه کارفرما که تا وقتی شما کار رو یاد نگرفتید پول زیادی رو براتون صرف نکنه. لازم به یاد آوری هست که کارفرما موظف هست شما رو بعد از این دوره استخدام کنه. یعنی نمیتونه این سه ماه شما رو نگه داره و بعد احراج کنه .
یه بودجه دولتی هر سال برای این کار در نظر گرفته شده و مثلا ده تا سازمان غیر انتفاعی برای اون بودجه تقاضا میدن. سازمانهای که قرار میشه این برنامه رو داشته باشن موظف هستن تا سال مالی آینده به تعداد مشخصی سرویس دهی کنن. یعنی اگه قرار باشه واسه صد و پنجاه نفر کار پیدا کنن و تا آخر سال شماره هاشون به صد و بیست برسه امکان داره بودجه سال آینده رو از دست بدن. از اونجا که حقوق و مزایای کارکنان این سازمانها از همین بودجه تامین میشه اونها تمام تلاششون رو میکنن به تعداد مورد نظر برسن.
– برنامه های مخصوص پناهنده ها.
اگه شما از طریق پناهندگی- سیاسی , مذهبی, اجتماعی- به اینجا اومده باشید ( تو تعریف پناهنده و مهاجر یه ذره باهم فرق دارن) یه سری مزیت های خاص هست که میتونید ازش استفاده کنید. مخصوصا اگه از زمان ورودتون بیشتر از پنج سال نگذشته باشه و هنوز از مزیتهای دولتی( پول ماهانه و کوپن غذا) استفاده کنید. خدماتی مثل تقبل پول لباس و بنزین ( یا بلیط اتوبوس) یا کار پیدا کردن.
– مراکز حقوقی رایگان
هزینه وکیل و دادگاه سر به فلک میکشه. سازمانهایی هستن که دعواهای کوچیک ( معمولا کمتر از ده هزار دلار) رو به عهده میگیرن و رایگان یا با هزینه خیلی کم بهتون کمک میکنن.
اگه به هر دلیلی گواهینامه تون توقیف شده یا با اداره راهنمایی رانندگی سرو کار دارین باز هم جاهایی هست که بهتون کمک کنه.
– افراد میانسال
معمولا خدمات برای افراد میانسال زیاد هست. از قبیل جاهایی که براشون کار سبک پیدا میکنن یا خونه های ارزون و یا سازمانهایی که کسایی رو داره که خرید روزانه و نظافتشون رو به طور رایگان انجام میدن.
– زنان و کودکان
اگه قربانی خشونت هستید و یا بچه تون از مشکلی رنج میبره بینهایت سازمان هست که خدماتی رو از ارائه مشاوره رایگان تا سر پناه براتون در نظر بگیره.
– گروههای حافظ محیط زیست.
– گروههای ضد جنگ.
-……
این لیست سر دراز داره. هر چی بنویسم کمه. اما واقعا چیزهایی درو و برمون هست که ما روحمون از وجودشون خبر نداره. یه ذره آگاهی کمک میکنه که از امکانات موجود – حتی کم- بهترین استفاده رو ببریم.
بعد هم یه چیزی مینویسم در مورد شناخت بقیه گروههای اقلیت و استفاده از امکاناتی که اونها ارائه میدن.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ