تا وقتی دهنتون رو باز نکردید نحوه پوشش و حرکاتتون حرف میزنه

شاید مهمترین بخش مصاحبه شما حتی قبل از شروعش باشه.
لباس:
ساده , تمیز و مناسب کاری باشه که براش تقاضا میکنید. ما اینجا میگیم ” جین و کتونی هرگز”. البته کار هم با کار فرق داره. اگه واسه کار تو یه مبل فروشی یا جوشکاری میرید شاید زیاد مهم نباشه. اما اگه برای معلمی یا مدیر عاملی یه جا هست لباس فاکتور مهمی هست.
خانومهای عزیز! جینگل فینگل به خودتون آویزون نکنید. تو ایران که گردنبد و اینها معلوم نیست اما حواستون باشه. شاید جوهرات شما به ریس این رو القا کنه که شما چقدر دنبال زرق و برقید. البته همه دنبال کسی هستن که کار رو واسه کار میخواد نه واسه پول!
عطر و لوشن اونقدر بزنید که خودتون حس کنید. هیچ لزومی نداره که مصاحبه کننده شما هم از همون بو خوشش بیاد.
اگه میتونید دست بدید محکم و مستقیم باشه. به چشم طرف نگاه کنید. ( راستش من واقعا نمیدونم اینها بدرد ایران میخوره یا نه. ولی بدرد آقایون که شاید بخوره. )
تیک های عصبی تون رو کنترل کنید. مثلا من نباید ابروهام رو بکنم یا شما سبیلتون رو.
راستش مصاحبه یکی از سخترین کارهای عالمه. میدونم سخته. ولی خوب از شما بدتر هم هستن. به این فکر کنید
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ