قصه‌های من و میزم- یک

چند روزه دوباره کار می‌‌کنم. از توی خونه. خوبی کار آنلاین بیشتر از هرچیزی اینه که آدم هرجای جهان باشه می‌تونه کارش رو بزنه بغلش و ببره. ببینم این یه مدت چقدر از این موهبت استفاده خواهم کرد.
البته ساعت کارش به شدت هسته‌ایه، اما برای من عاشق خواب بعد از ظهر خوبه. ظهر کارم تمام می‌شه و همه شوق و ذوق ساعت شش صبح بیدار شدنم برای همینه که ساعت دو بگیرم بخوابم. من آخرش آدم شب نمی‌شم.
ساعت دو که کامپیوتر رو می‌بندم، دیگه می‌خوام بهش دست نزنم تا فردا صبح و این خیلی خوبه. ببینیم این افسانه ترک اینترنت آیا واقعا اتفاق می‌افته یا نه. نصف روز هم نصف روزه با این وضعیت ماها.