بلوط

اقامون سیزیف

نکته اش میره توی لوپ: که سرنوشت سیزیف توش این بوده که سیزیف یه روز میگه اقا خدافس ما نیستیم، یا این هم جزیی از بازی سرنوشته که اینو میگه. میره تو لوپ دیگه

یک عدد سیزیف مایل به تغییر نام و سرنوشت است.

اقا جان! نکبت! بدبخت!
لااقل داری خیال بافی میکنی خیال کن اون میاد بغلت میکنه. تو خیالاتت هم تو باس بری دستشو بکشی؟
این که دیگه دست خودته که نکبت!

چه قشنگه ادم تصمیم بگیره که یه شب مریض بشه و بعد کسی باشه این واقعیت تو رو قبول کنه که واقعیت خودش نیست و از آدم مریض داری واقعی کنه.
خیلی عالیه. های که باشی بهترم هست.

من قدیما که قرصای افسردگی اینطوری کرختم نکرده بودند، سپتامبر و اکتبر شاعر می‌شدم. خیلی جدی. حالا زده به سرم یکی دو ماه قرص نخورم، بلکم شعری گفتیم، عاشقی چیزی شدیم.

There is something running in the air calling me

lets jump

I need to see a therapist, I need to see my therapist. The one that I dont have

تمام آخر هفته را کار کردم. روزی دوازده‌ ساعت. شماره تازه منتشر شد. من نابود شدم. فردا می‌روم یک سفر کوتاه به کالیفرنیا و زود برمی‌گردم. الان از آن ماه‌های زندگی است که هی باید صبر کنم یک دوره‌ای تمام شود. شماره منتشر شود، وام جور شود، خانه تازه پیدا شود. از آن وقت‌ها است که همه چیز روی «پاز» است که اینها اگر تمام شوند حالم خوب می‌شود. پیش‌ترها که به این وضع دچار می‌شدم آنقدر هر بار اتفاق تازه می‌افتاد که یک روزی دیدم از شدت افسردگی و اضظراب نمی‌توانم از تختم بیرون بیایم. مازوخیزم که سر و دم ندارد. همین منم.