آخر ماه می‌رم به مراسم ده روزه «برنینگ من»* مثلا شما بگو انسان سوزان؟ سوزنده؟ در حال سوزش؟
با مرخصی‌ام هنوز موافقت نشده، هنوز گروهی رو ندارم که باهاش برم، هنوز نمی‌دونم چطور برم، اصلا چطور باید آب و غذای یک هفته‌ام رو ببرم، اصلا نمی‌دونم آدم تنها آیا می‌تونه خودش کله‌اش رو بندازه بره؟
فقط اینو می‌دونم که پنج ساله می‌خوام برم امسال بالاخره بلیط گیرم اومد. حالا بقیه‌اش رو الله و علم. هیجان‌زده ام ولی خب یه ذره برنامه‌ریزی هم می‌خواد ظاهرا. چه کنیم؟ کسی که اینجا رو می‌خونه نمی‌ره احیانا تو گروهشون بتونن یه آدم دیگه رو هم راه بدن؟ کسی کسی رو نمی‌شناسه که بخواد بره آدم بخوان تو گروهشون؟ التماس گروه!
*حکایتش (به نقل از ویکی‌پیدیا) اینه که: یک جشنواره سالانه است که به مدت یک هفته در بیابان «بلک راک» در ایالت نوادای آمریکا برگزار می‌شود. این جشنواره روز دوشنبه پیش از تعطیلات روز کارگر آمریکا (نخستین دوشنبه ماه سپتامبر)، برگزار می‌شود و در روز کارگر پایان می‌یابد. نام‌گذاری این جشن به نام «مرد سوزان» به این خاطر است که بنا به رسم، هر بار اختتامیه این جشنواره با سوزاندن یک مرد حصیری بزرگ یا سازه‌های مشابه با آن در شامگاه شنبه همراه است. مرد حصیری تندیسی بود که پیروان دروئیدی کلتی آن را به عنوان نماد باروری می‌دانستند….تمرکز برنینگ من بر موضوع یا رویداد خاصی هم‌چون موسیقی یا هنر نیست بلکه به گفته شرکت‌کنندگان هدف آن تشکیل جامعه کوچک و موقتی است که در آن همه‌کس بدون در نظر گرفتن نژاد یا اصلیت، رفتار و گفتار دلخواه خود را ابراز و بیان می‌کند…..قرار بر این است که شرکت‌کنندگان خود خوردنی و نوشیدنی را همراه بیاورند و محل خواب پیدا کنند. برگزارکنندگان شرکت‌کنندگان را ترغیب به همیاری می‌کنند و در جریان هفته برنینگ من دادوستد با پول (به جز در چند غرفه اغذیه) قدغن است و دادوستدها به صورت پایاپای انجام می‌شود. در پایان برنامه، شرکت‌کنندگان پیش از رفتن، خود به تمیز کردن محوطه‌ها و پاکسازی منطقه می‌پردازند.