بایگانی نویسنده: لوا زند

فکر می‌کنم هنوز دو ساعتی به طلوع مانده بود. من دیگر نا نداشتم روی پاهایم بیاستم چه برسد به رقصیدن. به دوستانم گفتم قربان شما من رفتم که بخوابم. یک کمی غر زدند که نصفه کاره نرو . سردم هم … ادامه‌ی خواندن→

گِلِن مال ایالت مین بود. ایالتی در شمال شرقی آمریکا. گلن کیسابیان. گفت سه جد قبلم از ارمنستان به آمریکا آمده اند. فامیلی ام یعنی قصاب. گفتم می‌دانم فامیلی‌ات یعنی چه. گلن همان روز برای اولین بار DMT را تجربه … ادامه‌ی خواندن→

در پلایا همه یک اسم دارند. یک اسم دیگر غیر از اسمشان در دنیای بیرون بیابان. من اسم پلایایی نداشتم. کمپ رو به روی ما کمپ بزرگی بود به اسم باغهای تابستانی. یک سالن/ بار خیلی بزرگ و مجللی هم … ادامه‌ی خواندن→

چند هفته قبل در فیس بوک پیغام داده بود که شما هم داری میایی بیابون! گفتم آره. آدرس کمپ‌هامون رو به هم دادیم و قرار شد اونجا هم رو ببینیم. همزبانی بود که هلند زندگی می‌کرد. روزهای آخر درگیری زیاد … ادامه‌ی خواندن→