بایگانی نویسنده: لوا زند

جاده همیشه حال مرا بهتر می‌کند. چند روز آمده‌ام سفر جاده‌ای با یک دوست فیلسوفم. بدون بچه. بحث‌های خوبی می‌کنیم و غذا و شراب خوب می‌خوریم و جاده یک زیباترین جاده جهان است و من فکر می‌کنم که مسافرخانه من … ادامه‌ی خواندن→

یک لحظه‌هایی هست نصفه‌ شب‌ها که آدم بیدار می‌شه از گرمی نفس معشوق به پشت گردنش. ای امان از اون بیدار شدن‌ها.

.The question of love, is the question of time. it passes, it dies. always. always. always

نشسته بودیم لبه تخت. من نمی‌دانستم چه کنم. دلم نمی‌خواست بغلش کنم. ذره‌ای. اما اعصابم از اینکه دلم نمی خواست خورد شده بود. اما نمی‌خواستم. من گریه‌اش را خیلی دیده‌ام اما این مدل گریه را هیچ‌وقت. من گفتم ببین من … ادامه‌ی خواندن→

جاناتان امس کشف جدید من در ادبیات معاصر آمریکاست. ادبیات طنازش. من نمی‌دانم معادل این ژانر در ادبیات فارسی چه کسی را داریم یا اصلا کسی این مدل طنز شناخته شده است یا نه. رابطه من با ادبیات فارسی هم … ادامه‌ی خواندن→