یکی نوشته بود آدما رو پیشونی‌شون بلواسنج ندارن که بشه فهمید چقدر آشوب دلشون زیاده، حالا منم می‌گم آدما رو پیشونیشون رابطه سنج هم ندارن که بدونن شکل رابطه دوتا آدم چطوره. دیشب تاحالا فک من به زمین گیر کرده بسکه احساس می‌کنم چقدر میزان عوضی بودن آدما رو دست کم گرفتم. چقدر میزان عوضی بودن آدما رو کم گرفتم. خریت و حماقت من سرجای خودش ( که هیچی رو نمی‌فهمم و فکر می‌کنم اگه آدما چیزی اذیتشون کنه در موردش حرف می‌زنن) هی به خودم می‌گم خب بابا لامصبا چرا همه چی رو قائم می‌کنید. چرا نمیایید مثل آدم نمی‌گید که جریان چیه و هفته‌ها میریزید تو دل خودتون و اجازه می‌دید عوضی‌ها به عوضی‌بازیشون ادامه بدن. سر فرصت که خشمم کمتر شد می‌نویسم که حتی اگه حماقت حد داشته باشه، عوضی بودن نداره.

* خوشحالم که یه آدم‌هایی هستند که میان به آدم می‌گن فلانی، فلان برداشتت، فلان عملت، فلان حرفت اشتباه بوده. حداقل آدم می‌دونه با آدم بالغ طرفه، می‌تونه حرف بزنه در موردش.فوقش همدیگه رو راضی نمی‌کنن دیگه. (ماچ بهشون از همین تریبون)