یه جا هم مصاحبه گرفتم برای «ساقی‌گری»/ بارتندری. یعنی یک ساعت و نیم دیگه. پشت تلفن گفتم، بله بله. با نوشیدنی‌های معمول کاملا آشنا هستم و بلدم درست کنم. بقیه‌اش رو هم یاد می‌گیرم. گفتم بله. شراب‌ها رو هم می‌شناسم (سلام عریان) و با انواع آبجو هم آشنا هستم. صاحب‌کار گفت بیا مصاحبه. حالا من یک ساعت و نیم وقت دارم حمام کنم و قشنگ کنم و در عین‌حال ده تا اپلیکشن کوکتل بریزم روی موبایل. رفتم یه سایتی که می‌گه خب اینها رو باید برای اینکه پاتون رو به در هر باری بذارید، باید بلد باشید. یک لیست هست تقریبا صد و چهل تا کوکتل داره توش. من هم اسم چهل تاشونو (حداکثر) شنیده باشم و ممکنه چهارتاشونو رو بلد باشه درست کنم. تا همین الان هم فکر می‌کردم مارتینی رو با رام درست می‌کنن نه جین! مگر اینکه یارو واقعا خل باشه منو استخدام کنه. تمام امیدم به همینه.

قدر عرق سگی رو ندونستیم به این وضع افتادم.