یه ژانری هم هست که آدم رو دعوت می‌کنن خونشون، بعد می‌گن ما البته با ایرانی‌ها رفت و آمد نمی‌کنیم اصلا. بابا خارج، بابا نیویورک، بابا پاریس.
لااقل سنگک و لوبیا پلو نذارید جلو آدم، لااقل از «عدم اتحاد ما ایرانی‌ها» در خارج از کشور ننالید، لااقل به فوتبال با صدای فردوسی‌پور غبطه نخورید، بابا لامصب. ایرانی رو دعوت نکنید اینو بهش بگید.
آدم گه که کم نداریم. ماشالله به هر زبون و اهل هر مملکتی چیزی که زیاده، آدم بی‌خاصیت. ماها هم از یه وقتایی از اون ور نژاد پرستی می‌افتیم، خودمون رو دار می‌زنیم.