بایگانی سالانه: 2011

در رو به حیاط اتاق نشیمن رو دیشب باز گذاشته بود. از صبح تا حالا یه موش ناقابل تمام دنیای منو تحت الشعای خودش قرار داده. کلا موش‌ها موجوداتی هستند که با آدما خوب بازی می‌کنند. دپارتد رو یادتونه؟

سیندرلای سینه کوچکی اومده خونم وسط ماجرا ساعت دوازده شد پشت تخت اتاق نشیمن، یه سوتین سفید پیدا کردم. سایز کاپش بی.

تاکسی که میاد دم در وا میسته آدمو ببره فرودگاه، بی‌رحم‌ترین عنصر حیاته.

برای خورشید روزهای خوب وبلاگستان ساعت سه یه بعد از ظهر ابریه. تو طبقه شونزدهم یه برجی نشستم. رودخونه تیمز این کناره، یو تو اون ور،‌ چایی یخ کرده کنار دستم و همزاد داره خونه رو جارو می‌کشه. اینجا خونه … ادامه‌ی خواندن→

امروز فکر کردم اگر روزی بچه دار شوم بیایم لندن بزرگش کنم. یک شهری است که انگار مادران جوان تنها را دوست دارد اینطور که برایشان سرگرمی هست. یحتمل در یک مرتع بزایم بعد بچه را بردارم بیاورم اینجا. تا … ادامه‌ی خواندن→

چه همه‌اش امروز توی دلم بود چه همه‌اش فکرش خوشحالم کرده بود چه همه‌اش آروم شدم چه همه‌اش دلتنگی‌ واسش خوبه چه دلم دوباره وول وول می‌خوره

احساس می‌کنم این زندگی شهری، در واقع خیلی مدرن شهری، مرا بسیار می‌ترساند. انگار قطارها مرا می‌خورند و نفسم توی مترو تنگ می‌شود. کت و شلوارها و لیوان‌های قهوه به دست «سر ساعت ایستگاه‌های معین» خیلی از من دور است. … ادامه‌ی خواندن→

به سلامتی این زن‌ها (آخ که جای سه چهار نفر چقدر خالیه اینجا الان)

آدم باید یک دوربین دستش بگیرد، یک روز کامل از زندگی‌اش را فیلمبرداری کند و اگر شب نشست و دید و خودش را نشناخت، کیفش را بردارد و برود.

بحث‌های این روزها بماند وقتی حواسم جمع شد. عجالتا اینکه دوباره در کله‌ام پیچیده‌ای ناجورتر از همیشه.