بایگانی سالانه: 2010

اسم رابطه که می‌آید انگار خودش گند می‌زند به همه چیز. آدم را «مقید» می‌کند به بودن. به «همیشه» بودن. انگار اصل اسم با خودش زنجیر دارد. مقیدی که باشی در یک زمان معین، در یک مکان معین، در یک … ادامه‌ی خواندن→

روی کاغذ همه چی خوب است. آدم می‌داند مبدا تاریخش نیست. می‌داند نه اولی است و نه آخری. حقی ندارد. مالکیتی ندارد. لذت می‌برد. زندگی می‌کند. اصلا هست. همین اصل بودنش زیباست. می‌وزد و می‌رود، اما وقتی هست خوب است. … ادامه‌ی خواندن→

از تاریخ پای همه شعرهایت متنفرم.

گفته بود خسته‌ام، عصبی‌ام. می‌خوام بخوابم. گفتم بخواب. فردا حرف می‌زنیم. فردا همیشه همه چیز بهتر شده بود. راست گفتم. فردا همیشه همه چیز را زورکی یادمان می‌بردیم.

سفرم. دوستای خوب، غذاهای عالی، شراب معرکه، شب‌های گرم لب دریا…وبلاگ فعلا هیچ محلی در زندگی نداره.

نوشتن این پست شب عید شروع شد، هنوز هم نمی‌دانم چطور تمامش کنم چند روز قبل مادرم سرما خورده بود و آمده بودم ببرمش دکتر. دیدم هفت سین چیده‌‌اند و بساط سبزه و ماهی و سنبل به راه است. ای … ادامه‌ی خواندن→