در این جامعه بیشتر از آنکه مرد مردسالار داشته باشیم َ‌زن مردسالار موجود است
بی‌خود نبود شیرین عبادی یک جایی گفته بود که مشکل ما زنان مایند که خودشان به دوش کشنده و رواج دهنده فرهنگ مردسالارند.
اتفاقا این‌ها عین بحث‌هایی است که باید باز شود و زن ما بفهمد زندگی در جامعه مرد سالار فقط کتک خوردن و حق طلاق نداشتن و شکم پشت شکم زاییدن نیست.
مشکل ما این است که مثل بقیه چیزهاییمان یک چیزی را شنیده ام و هنوز ریشه و علتش را نمی دانم کمپین پشت کم پین راه می اندازیم. مشکل ما بی سوادی عمده تاریخی مان است که فکر کردیم با دوتا کتاب مارکز خواندن و اسم ویرجینیا ولف را یادگرفتن حل می شود. مشکل مال این است که فکر کردیم از هر حرکتی یک تکه اش را ببریم مثل لحاف چهل تکه روشنفکریمان می توانیم برای خودمان نیم تنه بدوزیم و فکر نکردیم کسی که نیم تنه اختراع کرد که ناف تو را ببیند همانی بود که در ذهن تو این را جا انداخت که شکمت باید صاف باشد و زیر شکمت بی مو
اتفاقا این ها بحث هایی است که باید بشود وقتی زن روشنفکر امروزی مدرن ما هنوز با بندنش مشکل دارد آنوقت از هزار و یک جور حق دیگر هم حرف می زند. اولین حق من این است که بتوانم بفهمم ریشه این شکل و قیافه مصنوعی من از کجا آمده است.
لطفا اگر مطالعه ای روی مسایل زنان دارید – که می دانم ندارید ولی باید ژستش را بیایید- بروید مطالبی را که زنان در مورد قضاوت جامعه برای بدنشان نوشته اند را هم بخوانید. بروید بخوانید شاید دستتان آمد که بنده منظورم پشم پایین شکمم نبود که اگر هم بود به شما ربطی نداشت. وبلاگ خودم بود و از زیر پشم هم اگر بخواهم مینویسم. بروید بخوانید شاید دستتان آمد که هنوز از فهمیدن یک مفهوم ساده پشت ظاهر یک نوشته قاصرید.
خواستم بگویم که خواندم مطالبتان را دوستان عزیز دردورتر ها و همین نزدیک‌تر ها.
منظورم هم مطالب متهوعتان است.
ارادت.
عطیه این‌را نوشته برای این تهوع :
اگر خانمی بیاید و از همخوابگی هایش و بدن نرم و لطیفش و … صحبت کند و تابوها را بشکند، شما احساس تهوع نمی کنید؟ ولی اگر زنی گفت که همخوابگی من همان شکل مرسومی که در قدیم بوده و امکان نمایشش نبوده و حالا با هزار نوع تکنولوژی و عکس و فیلم و … قابل نمایشه، نیست. تهوع اور میشود؟
چرا از این همه خواندن و شنیدن و باز تکرار همون فرهنگ کهنه (بخوانید مردسالار) در غالب یک ظاهر مدرن احساس تهوع نمی کنید؟ اما با خواندن یک نوشته مخالف، احساس تهوع میکنید و میخواهید که ربطش ندهند به مبارزه برای برابری حقوق زن و مرد؟
شما اگر به حقوق برابر زن و مرد (یعنی انسان ها) معتقد هستید نباید با خواندن این مطلب احساس تهوع کنید. خواندن احساس انسان های دیگر که لزوما شبیه ما فکر نمی کنند نباید احساس تهوع به ما بدهد. اگر که هنوز به این دیدگاه نرسیدید، بهتر است بروید کمی برای روشنفکری خودتان احساس تهوع کنید که ادعایش را دارید اما حتی سعی به تظاهرش هم نمی کنید.