دنیای در هم و برهمی است. دیگر رابطهای بین فرستنده و گیرنده برقرار نیست. فرستنده یک پیغام میفرستد، گیرنده یک پیغام دیگر میگیرد. ایراد ها هم از هیچ دستگاهی نیست. کدهای فرستندهها و گیرندهها فرق میکند. دنیای کدهای یک نفره است. یعنی آدمها در سن و سال ماها، دیگر هر کدام برای خودشان کد خودشان را داند. یک آدمهایی دور و برشان این کدها را میفهمند. اصلا آنها در تاسیس این کدها کمک کردهاند. اما وقتی میروند یک جا با آدمهای تازه، دیگر کسی آن کدها را نمیگیرد. یعنی میگیرند، با معنای دیگر میگیرند. این میشود که کدهای زیادی در هم گم میشوند و از این سر میز به آن سر میز تنها چیزی که میرسد، صدای خش خش کدهای ناشناخته است.
مرا در توییتر دنبال کنید
توییتهای منبلوط را در ایمیل بخوانید